بالا شهـــــری ها

بالا شهـــــری ها

بچه های قشنگ بالاشهر خوش به حال شماکه آن جایید
خانه ای رو به راه داریدو فارغ از باد و برف و سرمایید
پول داریدو کیفتان کوک است حسرت نان نمانده بر دلتان
نه گرفتــــار پول توجیبی نه به فکــر غــذای فردایــــید
آن قدر راحتید وآسوده که زمام جهان به دست شماست
نه در اندیشــــه ی غم مادر نه به فکـــر دوای باباییـــــد
دوسه ماشین زیرپای شماست دوست داریدهر کجا بروید
حال و روز مرا نمی فهمید شــرم دارید کز ســر مایید
من بلا نسبت از شما هستم جنسم از جنس پاک این مردم
فرقمان فی البداهه بسیار ست من فقیر وشما چه آقایید
سال نو می شود ولی انگار بختمان نو نمی شود هرگز
سال وروز شما سراسر خوب بی گمان مثل یک معمایید
با شمایم که خالی از دردید ای شما که نشسته بر ساحل
یک نفــر باز می سپارد جان به مددجویی اش نمی آییــد؟
هیچ آیا به فکر ما هستید ؟فکر شب های مملو از حسرت
که چه آیا به ما گذشت آن شب ما که هرلحظه گاومان زایید.
کاش قدری به فکر ما باشید بچه های قشنگ بالا شهر
بچه های بدون درد وعزیز بچه هایی که ناز بابایید.
شاعر : بتول مهدی زاده